Wytrzymałość na ściskanie wskazuje na krótkotrwałą zdolność do przyjmowania obciążeń przez różne tworzywa sztuczne. Mierzy się ją poprzez przyłożenie rosnącej siły do próbek w kształcie walca lub kostki, utrzymywanych pomiędzy dwiema płytami. Mierzy się przy tym nacisk i wydłużenie.
W przypadku termoplastów wartość wytrzymałości na ściskanie przy pęknięciu nie zawsze jest istotną miarą, gdyż próbki wielu plastycznych materiałów ulegają odkształceniom bez wyraźnego pękania. Nadmierne odkształcenia pod obciążeniem nie byłyby zatem dobrą oznaką dla pomyślnego zastosowania w rzeczywistych warunkach przemysłowych. Z tego powodu zwykle nie podaje się obciążenia ściskającego przy pęknięciu, lecz w określonym punkcie odkształcenia (z reguły 1%, 2% lub 10%). Przed przystąpieniem do porównywania parametrów ściskania pochodzących z różnych źródeł bezwzględnie należy sprawdzić warunki, w jakich przeprowadzono testy!
Warto także zwrócić uwagę na fakt, że dodatek wzmocnienia w postaci włókien węglowych lub szklanych pozwala zwykle uzyskać poprawę wytrzymałości polimeru na ściskanie. Jednak z uwagi na polepszenie właściwości związanych z pełzaniem efekt makroskopowy jest raczej długoterminowy i nierozpoznawalny przy obciążeniu krótkotrwałym.
Materiały kompozytowe wzmocnione włóknem: